Wij zijn er weer en hebben er zin in!

Het loopt altijd anders...

Viel het je op dat je al een tijd niets van ons gehoord hebt? Of valt het je nu op dat je weer eens een nieuwsbrief ziet? Tsja…. Afgelopen half jaar liep het bij ons helemaal anders. Maar we hebben de draad weer opgepikt, en zijn inmiddels weer fijn aan de slag.

Oktober 2021

Het is 29 oktober 2021 en Mary gaat lekker op vakantie naar Gran Canaria, 10 dagen zon!

Het loopt anders, ze was thuis al niet zo fit, en eenmaal in Gran Canaria bleek ze een dubbele longontsteking te hebben en belandde ze na 2 dagen in het ziekenhuis. 7 weken op de Intensive Care, en na 10 weken naar Nederland om te revalideren. Medio maart weer voor het eerst thuis. Ondertussen was Astrid bezig met omroosteren van activiteiten, mensen informeren. En ging Nederland ook nog even in lock-down, want de ziekenhuizen raakten overvol vanwege Corona.

Alles liep heel anders dan we ooit hadden kunnen bedenken.

Mary

‘Gek een half jaar later, de winter en andere dingen gemist. Een abrupt einde aan opdrachten, een leergang Leiderschap in Amsterdam, een interim opdracht hoofd HRM bij de VRBZO, coachtrajecten, zo jammer!!

Een pneumokokkenbacterie, domme pech!

Dat had ik niet bedacht, het overkwam me en het is een wonderlijk proces!

Ook om te ervaren hoe ik daar mee omga. Ik ben dankbaar dat mijn lijf en mind zo sterk is, dat ik zoveel lieve mensen om mij heen heb die mij, maar zeker ook mijn man Pim fantastisch gesteund hebben. De band met een aantal van hen is nog meer verstevigd. Ik ben er fysiek nog niet helemaal, maar wel weer lekker aan de slag! En gelukkig herkennen onze opdrachtgevers ook dat we er weer helemaal zijn.

Astrid is daarbij heel belangrijk geweest. Mooi om te zien en ervaren dat wat wij samen hebben opgebouwd zo stevig is dat wij dit ook doorstaan. Het is in tijden van crisis zo waardevol dat je blind op elkaar kunt vertrouwen, zelfs zonder contact (ik was er even niet…) en dat het stokje ‘gewoon’ wordt overgenomen.

Deze periode heeft mij ook een aantal dingen gebracht:

• Vier het leven! Ik ga (nog) meer op zoek naar de echte essentie.

• Doorzetten en de uitdaging aangaan. Kijk vooral naar dat wat kan en accepteer wat (nog) niet lukt maar blijf stretchen.

• Zoeken naar balans en omgaan met grenzen. Dit is en blijft in proces. Jammer dat mijn ziekte ervoor nodig was, maar wat geniet ik van meer balans!

• Vertrouw op datgene wat in je zit! Duidelijk dat je niet kan “ontleren”, wat je hebt geleerd. Mijn eerdere investeringen in mijn (persoonlijke) ontwikkeling hebben de afgelopen periode zeker geholpen om dit proces te doorstaan!

• Vraag hulp, neem de tijd en zie de ontwikkeling, zoals mijn behandelaar op de IC steeds zei ‘little by little’. Ik ga nog steeds stapje voor stapje vooruit!

Astrid

Een heel vreemde ervaring om te horen dat je collega, waarmee je een paar dagen eerder nog een workshop hebt gedaan “ineens” in coma wordt gebracht omdat ze doodziek is. De machteloosheid omdat je niets kunt doen, en het in handen moet laten van, gelukkig, zeer deskundige artsen.

Na de eerste schok en ontzettende honger naar informatie, ontstond er een fase van veel doen, en dat voelde goed. Er moesten veel mensen worden geïnformeerd, er moest werk worden omgezet, ik moest naar “invallers” op zoek. En ondervond daarbij enorm veel begrip en medeleven. Ook mensen die heel goed doorhadden wat een impact dit had op ons bedrijf, ons werk en op mij en die aanboden te helpen of op zijn minst een luisterend oor te zijn. Super! Gelukkig kwam het moment dat Mary weer bij kwam, het contact weer ontstond en ze langzaam weer haar oude zelf begon te worden.

Wat heeft dit mij gebracht?

• Zalig om te ervaren hoe we weer bij elkaar kunnen aanhaken. De investering van jaren, waardoor je elkaar door en door kent en vertrouwt heeft nu extra waarde.

• Nieuw inzicht in de waarde van een sparringpartner. Heb vaak gedacht, wat zou Mary hiervan vinden?

• Tijdens de periode van omschakelen heb ik vaak ook juist rust genomen. Door te wandelen, een boek te lezen of een film te kijken. Ik was me erg bewust hoe vermoeiend het onverwachte kan zijn en heb weer beter geleerd hersteltijd te zoeken.

• En ik heb genoten van de sociale steun die er was, uit allerlei hoeken. Voor ons, en voor mij. Dat helpt zo enorm om een totaal onverwachte situatie zoals deze niet uit te laten monden in stress.

Houd je niet in, neem gewoon contact op!

Wij hebben samen geanalyseerd hoe dit teamproces bij ons is verlopen, ook om dit over te kunnen dragen op andere teams. Waarbij wij vooral de waarde van elkaar zien, met ieders zonnige kant en de schaduwzijden. Na de thuiskomst van Mary, zijn we opnieuw gaan kalibreren, hebben gekeken hoe we tegen onze samenwerking en ons werk aankeken. Elkaar fysiek weer zien en aanvoelen was daarbij belangrijk.

We merken dat mensen nog wat voorzichtig zijn om contact op te nemen. Dat hoeft niet!

Benader ons gewoon om te sparren en natuurlijk voor uitdagende opdrachten om met je team of organisatie een stap vooruit te zetten. We komen graag weer eens langs om bij te praten, dus bel, app of mail voor contact!